Procedura 42 stosowana jest w przypadku, gdy przedsiębiorca importuje towary z państwa trzeciego do państwa członkowskiego Unii Europejskiej z wykorzystaniem pierwszego państwa członkowskiego jako punktu wprowadzenia towarów na terytorium UE.  

Import towarów – na czym polega procedura celna 42?

Procedura celna 42 adresowana jest do zagranicznych przedsiębiorstw importujących towary do Unii Europejskiej przez terytorium Polski i jest alternatywą dla zgłoszeń tranzytowych w systemie NCTS. Pozwala importerom skorzystać podmiotom, prowadzącym działalność gospodarczą ze zwolnienia z podatku VAT od towarów przy spełnieniu określonych warunków. Niezależnie od zwolnienia z VAT, import towarów w ramach procedury podlega odprawie celnej. Pierwotnie powstałe należności podatkowe rozliczane są w późniejszym terminie w kraju przeznaczenia towarów w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia, co skutkuje usprawnieniem przepływu towarów.

Jakie warunki należy spełnić, aby skorzystać z procedury 42?

  • Kraj wprowadzenia towarów musi być państwem członkowskim UE;
  • Kraj końcowego przeznaczenia towarów musi być jednym z 27 państw członkowskich UE;
  • Nabywca towaru musi być czynnym podatnikiem VAT, czyli podmiot prowadzący import musi posiadać numer rejestracyjny VAT w państwie, w którym towary będą odprawiane lub posiadać przedstawiciela podatkowego;
  • Towary nie mogą być tymczasowo składowane w państwie członkowskim wprowadzenia;
  • Towary, które mają być przedmiotem towarzyszącej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, muszą koniecznie być identyczne z towarami importowanymi zwolnionymi z podatku VAT;
  • Dostawa musi być realizowana odpłatnie;
  • Dostawa wewnątrzwspólnotowa musi nastąpić natychmiast po przywozie towarów;
  • Importer musi okazać dokument przewozowy uzasadniający przepływy wewnątrzwspólnotowe.

Jakie są korzyści z zastosowania procedury celnej 42?

Dzięki możliwości zwolnienia z podatku VAT, import towarów kosztuje mniej, a, procedura celna 42 upraszcza do minimum celne formalności importowe, co wiąże się z obniżeniem kosztów (brak dużego wydatku gotówkowego). Jest ponadto doskonałą alternatywą dla Nowego Skomputeryzowanego Systemu Tranzytowego (NCTS) – nie trzeba składać uprawnionym władzom żadnej deklaracji tranzytowej.

Podatek VAT, tzw. VAT importowy może być zapłacony przez importera dopiero po transakcji sprzedaży (pomijana jest płatność podatku VAT naliczonego), w unijnym kraju przeznaczenia towaru. Kupujący otrzymuje zatem towar, którym może swobodnie dysponować, powinien tylko opłacić w urzędzie skarbowym podatek od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Takie rozwiązanie przyczynia się do większej płynności finansowej przedsiębiorstw, co jest jednym z największych atutów stosowania procedury 42. Warto dodać, że zwolnienie z podatku VAT przy dostawie produktów stosuje się  zarówno podczas importu, jak i dostawy wewnątrzwspólnotowej.

Czym procedura celna 42 różni się od procedury standardowej 40?

Procedurę celną 40 stosuje się w odniesieniu do wszystkich towarów importowanych do Polski spoza Unii Europejskiej, które są następnie sprzedawane w ramach dostawy krajowej. Gdy odprawa celna ma miejsce w Polsce, importer  musi opłacić podatek VAT w terminie 10 dni (licząc od daty powiadomienia o powstaniu zobowiązania), a także ewentualne cło. W ramach procedury celnej 42 importer jest zwolniony z konieczności opłacenia podatku VAT przy dostawie, a także wtedy, gdy następuje transport towaru z Polski do kraju przeznaczenia.