W międzynarodowym handlu jednym z kluczowych elementów regulujących obowiązki sprzedającego i kupującego w kontekście dostawy towarów są warunki dostawy DDP (Delivered Duty Paid). W tym artykule szczegółowo wyjaśnimy, co oznacza DDP, jakie są związane z nim obowiązki oraz jakie korzyści płyną z zastosowania tej klauzuli Incoterms w transakcjach międzynarodowych.

Definicja DDP (Delivered Duty Paid)

DDP to skrót od angielskiego wyrażenia „Delivered Duty Paid”, które w tłumaczeniu oznacza „dostarczone cło opłacone”. Jest to jedna z reguł Incoterms 2020, międzynarodowych standardów handlowych, które określają zasady odpowiedzialności za transport, koszty oraz ryzyko związane z dostawą towarów. Zgodnie z warunkami DDP, sprzedający dostarcza towary do oznaczonego miejsca przeznaczenia w kraju kupującego, ponosząc wszystkie koszty związane z transportem, cłami, podatkami oraz formalnościami celnymi.

Sprzedający ponosi pełną odpowiedzialność za dostarczenie towarów na miejsce przeznaczenia i jest zobowiązany do pokrycia wszelkich kosztów, w tym kosztów związanych z odprawą celną, cłami, podatkami, ubezpieczeniami oraz wszelkimi innymi opłatami związanymi z transportem. Kupujący z kolei nie ponosi żadnych dodatkowych kosztów związanych z dostawą, co czyni warunki DDP bardzo atrakcyjnymi dla nabywcy.

Jak działają warunki dostawy DDP?

W przypadku DDP, sprzedający dostarcza towary do miejsca przeznaczenia, które zostało wcześniej określone w umowie. Oznacza to, że wszystkie koszty związane z transportem, opłatami celno-skarbowymi oraz ubezpieczeniem towarów ponosi sprzedający. Kupujący natomiast, po otrzymaniu towaru, jest zobowiązany jedynie do przyjęcia dostawy w ustalonym punkcie przeznaczenia.

DDP jest jedną z najkorzystniejszych form dostawy dla kupującego, ponieważ nie musi on angażować się w formalności celne, ani ponosić dodatkowych kosztów związanych z importem towarów. Sprzedający, choć ponosi wysokie koszty związane z transportem i odprawą celną, zyskuje pewność, że towar dotrze bezproblemowo do nabywcy.

Obowiązki sprzedającego w ramach warunków dostawy DDP

Sprzedający w przypadku warunków DDP ma szereg obowiązków, które obejmują:

  • transport towaru – sprzedający organizuje transport towarów do uzgodnionego miejsca przeznaczenia, ponosząc wszelkie związane z tym koszty. Obejmuje to również wybór środka transportu (drogowy, kolejowy, lotniczy, morski) oraz organizację całego procesu logistycznego,
  • odprawa celna – zgodnie z regułą DDP, sprzedający ponosi odpowiedzialność za odprawę celną zarówno w eksporcie, jak i w imporcie. Musi zapłacić wszystkie należności celne oraz zrealizować wszystkie formalności związane z odprawą celną,
  • opłaty celne i podatki – wszystkie koszty związane z cłami i podatkami w kraju docelowym są na rachunek sprzedającego. Obejmuje to zarówno cło, jak i inne opłaty związane z wprowadzeniem towaru na rynek,
  • ubezpieczenie towaru – choć sprzedający nie ma obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia, może to zrobić na własny koszt, aby zabezpieczyć towar w trakcie transportu. Warto jednak pamiętać, że ubezpieczenie nie jest obligatoryjne, chyba że strony umowy zdecydują inaczej,
  • dokumenty – sprzedający dostarcza dokumenty potrzebne do odbioru towaru, takie jak faktura handlowa, list przewozowy oraz inne dokumenty celne wymagane do importu towarów w kraju docelowym.

Obowiązki kupującego w ramach warunków dostawy DDP

Choć warunki dostawy DDP nakładają głównie obowiązki na sprzedającego, kupujący również ma pewne zadania do spełnienia:

  • przyjęcie dostawy – kupujący musi zapewnić gotowość do przyjęcia dostarczonych towarów w oznaczonym miejscu przeznaczenia.
  • współpraca przy inspekcjach celnych – kupujący może być zobowiązany do dostarczenia dokumentów lub informacji, które mogą być wymagane przez służby celne w kraju docelowym.
  • zapewnienie dostępu do miejsca dostawy – kupujący powinien umożliwić sprzedającemu dostęp do infrastruktury w celu dostarczenia towarów na wskazane miejsce.

Warto zaznaczyć, że obowiązki kupującego są stosunkowo ograniczone w porównaniu do innych warunków dostawy, takich jak EXW (Ex Works) czy FOB (Free On Board).

Korzyści płynące z warunków dostawy DDP

  1. Pełna kontrola kosztów – dzięki zastosowaniu DDP, nabywca ma pełną kontrolę nad kosztami dostawy, ponieważ wszystkie opłaty związane z transportem i importem są pokrywane przez sprzedającego. Kupujący nie musi się martwić o niespodziewane opłaty celne czy dodatkowe koszty związane z transportem.
  2. Minimalizacja ryzyka – z DDP, nabywca unika ryzyka związanego z uszkodzeniem towarów czy opóźnieniami w transporcie, ponieważ sprzedający ponosi ryzyko związane z dostarczeniem towarów aż do miejsca przeznaczenia.
  3. Ułatwienie odprawy celnej – warunki DDP sprawiają, że kupujący nie musi angażować się w formalności celne. Sprzedający bierze na siebie odpowiedzialność za odprawę celną, co znacząco upraszcza proces importu towarów.

DDP vs DAP – różnice w odpowiedzialności

DDP (Delivered Duty Paid) i DAP (Delivered at Place) to dwie różne klauzule Incoterms, które różnią się zakresem odpowiedzialności sprzedającego i kupującego. W przypadku DDP, sprzedający ponosi pełną odpowiedzialność za transport towarów do oznaczonego miejsca przeznaczenia, w tym koszty związane z odprawą celną i cłami. Z kolei przy DAP, odpowiedzialność za odprawę celną i opłaty celne przechodzi na kupującego po dostarczeniu towaru do uzgodnionego miejsca. DDP jest bardziej korzystne dla kupującego, ale wiąże się z wyższymi kosztami dla sprzedającego.

Podsumowanie

DDP (Delivered Duty Paid) to jedna z najbardziej kompleksowych klauzul Incoterms 2020, w której sprzedający ponosi pełną odpowiedzialność za transport, odprawę celną, cło oraz wszelkie koszty związane z dostawą towaru do oznaczonego miejsca przeznaczenia. Dla kupującego oznacza to brak dodatkowych obowiązków związanych z importem, co sprawia, że DDP jest jedną z najkorzystniejszych opcji w międzynarodowym handlu. Choć wiąże się z wyższymi kosztami dla sprzedającego, zapewnia pełną przejrzystość kosztów i minimalizuje ryzyko związane z transportem i procedurami celnymi.